برای شناخت کامل جزایر قناری باید گفت: یک مجمع الجزایر دریایی است، متشکل از هفت جزیره اصلی: گرن کاناریا، فوئرتونتورا، لانزاروته، تنریف، لا پالما، لاگومرا، و ال هیرو، به اضافه چند جزیره کوچکتر، از برجسته ترین آنها. عبارتند از: Algransa، Graciosa، Mount Clara، Roques West، Roques East و Lobos جزایر قناری در اقیانوس اطلس، در سواحل آفریقا واقع شده اند، اما به کشور اسپانیا تعلق دارند . جزایر قناری دو پایتخت رسمی دارند، سانتا کروز د تنریف و لاس پالماس د گرن کاناریا.
باور رایج در شناخت کامل جزایر قناری، این است که جزایر قناری به نام پرنده قناری نامگذاری شده اند. در واقع، جزایر نام خود را از کلمه لاتین “canaria” به معنای سگ گرفته اند. این به این دلیل است که اروپایی ها در ابتدا سگ هایی را در جزیره پیدا کردند و اعتقاد بر این است که آنچه آنها پیدا کردند سگ نبودند، بلکه فوک بود که رومی ها به آن سگ دریایی می گفتند.
محل جزایر قناری
جزایر قناری در اقیانوس اطلس و در سواحل شمال غربی قاره آفریقا قرار دارند و نزدیکترین نقطه به سواحل آفریقا از جزایر قناری در فاصله 108 کیلومتری است. از نظر نجومی، مختصات جزایر بین طول جغرافیایی 28 درجه و 6 دقیقه شمالی و عرض جغرافیایی 15 درجه و 24 دقیقه امتداد دارد. جزایر قناری به دو گروه اصلی از جزایر تقسیم می شوند ، اولین گروه جزایر غربی است که شامل جزایر تنریف، گرن کاناریا، لا پالما، لاگومرا و ورو به ارتفاع 1200 متر است. گروه دوم گروه جزایر شرقی است و شامل جزایر لانزاروته و فوئرتونتورا به اضافه شش جزیره است که فلاتی را احاطه کرده اند که از زیر دریا به نام «قله قناری» آغاز می شود و از کف اقیانوس با فاصله 1400 متری بالا می رود.
جغرافیای جزایر قناری
لند فرم ها
هنگام شناخت کامل جزایر قناری باید دانست: مجمع الجزایری دریایی هستند، که در نتیجه فوران های آتشفشانی میلیون ها سال پیش شکل گرفته اند، به این ترتیب طبیعت کوهستانی آتشفشانی دارند، جزیره‌ای آتشفشانی در جهان و مرتفع ترین نقطه واقع در بالای سطح دریا در جزایر اقیانوس اطلس. اقیانوس ؛ در جایی که کوه تید 3718 متر ارتفاع دارد، این کوه دارای فعالیت آتشفشانی فعال در نظر گرفته می شود، زیرا آخرین فعالیت آتشفشانی آن در سال 1909 پس از میلاد رخ داد. پایین ترین نقطه در جزایر قناری اقیانوس اطلس با 0 متر است.
آب و هوا
جزایر قناری آب و هوای نیمه گرمسیری دارد. جزایر دماهای گرم را با تغییرات کمی در دما بین فصول تجربه می کنند. دمای تابستان در ماه آگوست به اوج خود می رسد و به عنوان مثال در شهر لا پالما در بعد از ظهر حداکثر به حدود 26 درجه سانتیگراد می رسد، در حالی که دمای زمستان در ژانویه به حداقل 21 درجه سانتیگراد می رسد و میزان بارندگی آن است. بسیار کم در نظر گرفته می شود و به ندرت از 250 میلی متر تجاوز می کند و بیشتر آن در ماه های آبان و آذر در تمام مناطق جزیره متمرکز است به جز مناطق شمال شرقی جزایر که بادخیز محسوب می شوند و میانگین بارندگی. 750 میلی متر است.
ساکنان جزایر قناری
بر اساس برآوردهای سال 2016 به منظور شناخت کامل جزایر قناری، جمعیت جزایر قناری ایتالیا به 2،101،924 نفر رسید، که در هفت جزیره اصلی به شرح زیر توزیع شده است:
| الجزیره | جمعیت (افراد) |
|---|---|
| تنریف | 891,111 |
| قناری بزرگ | 845,195 |
| لانزاروته | 145,084 |
| فوئرتونتورا | 107,521 |
| نه پالما | 81,486 |
| لاگومرا | 20,940 |
| ال قهرمان | 10,587 |
تاریخچه جزایر قناری
تاریخ جزایر قناری به دوران باستان باز می گردد، زیرا برخی از مورخان نشان می دهند که این جزایر محل قاره افسانه ای آتلانتیس هستند. ساکنان اصلی جزایر کاری به گوانچ ها، قوم بربر که در قناری های باستانی ساکن بودند، بازمی گردد. مأموریت های پادشاه جوبا دوم موریتانی به جزایر در سال 40 قبل از میلاد باعث شد رومی ها در مورد قناری ها بیاموزند. جایی که نویسندگان پلوتارک و پلینی بزرگ نوشته های شاه جوبا را نگهداری می کردند، و زمانی که رومی ها نوشته های حفظ شده را یافتند، مکان جزایر را استنباط کردند، جایی که نویسنده و پلینی اشاره می کنند که جزیره حاوی سگ های بزرگ است.
در سال 999 پس از میلاد، اعراب شروع به ورود به جزیره گرن کاناریا کردند و تجارت از طریق آن با کشورهای خود آغاز کردند. در طول قرون سیزدهم و چهاردهم پس از میلاد، ملوانان پرتغالی، فرانسوی، جنوائی و مایورکا از جزایر قناری بازدید کردند و در سال 1404 پس از میلاد ژان دو بتنکورت به دستور هنری سوم، پادشاه کاستیل، پادشاه جزایر شد و جزایر فوئرتونتورا را اشغال کرد. لانزاروته و ورو، در سال 1406 پس از میلاد، پادشاه دو بتنکورت به اروپا بازگشت و حکومت قناری قرار دادند . مسافر کریستف کلمب از آن استفاده کرد. برای تکمیل ناوگان دریایی خود در سفرهای خود به قاره آمریکا.
نکته دیگری که در مورد شناخت کامل جزایر قناری مورد بررسی قرار می گیرد این است که در سال 1936، ژنرال اسپانیایی فرانسیسکو فرانکو از جزایر قناری به عنوان اولین پایگاه انقلاب ملی اسپانیا استفاده کرد، که سپس به مراکش که توسط اسپانیا مستعمره شده بود، رسید.
